Ku chwale i ku przestrodze - część pierwsza

Raz trup po drodze bez głowy się toczy,
To znowu głowa bez ciała;
Roztwiera gębę i wytrzyszcza oczy,
W gębie i w oczach żar pała [...]
(Adam Mickiewicz, To lubię)

Trupów co prawda nie kolekcjonuję, ale ciało bez głowy właśnie siedzi w szoku na półce, a głowa bez ciała podróżuje. W towarzystwie Maleństwa.

Jak już wspominałam, Maleństwo trafiło do mnie z wigopodobnym kawałkiem futra przytwierdzonym do główki na wieki wieków amen. Przynajmniej tak się początkowo wydawało. Wątpliwej ozdoby udało się pozbyć, pozostałości kleju nie do końca, więc kluska pojechała po ratunek do Kasi Krausse aka Kaku - i właśnie ku jej chwale jest ten post:)

Po przyjeździe do Kasi i dokładnych oględzinach okazało się, że klajstrem uraczono szczodrze nie tylko łebek i buźkę lalki, ale też oczka - użyto go do przymocowano rzęs. Przyklejanie rzęs - rzecz normalna, tyle że w tym przypadku "artysta" w przypływie weny sięgnął po to, co miał pod ręką, prawdopodobnie po "Kropelkę" (mam cichą nadzieję, że skleił sobie przy okazji paluszki...)
Dodam, że jeszcze przed wyekspediowaniem Maleństwa przejrzałam na forach męskie dyskusje na temat usuwania tego specyfiku, które często kończyły się komentarzem w rodzaju: No to chyba już mi nic nie zostało tylko pochlastać się... Nie napawało to optymizmem, ale wiedziałam, w czyje ręce oddaję lalkę:)

W tej wersji Maleństwo z powodzeniem mogłoby służyć jako ilustracja do tekstu pt. Najgorsze sztuczne rzęsy, jakie widzieliście na jakimś Wizażu czy innym Papilocie...

Zbliżenie wyjaśnia genezę zjawiska. Wyobraźcie sobie teraz pracę (syzyfową i zegarmistrzowską w jednym) nad usunięciem rzęs i warstwy kleju bez naruszenia rzeźby oka.

A oto efekty:

Podsumowując, dzięki Kasi żywiczka dostała drugą szansę - jest jak nowo odlana i czeka na nową buźkę:)

Zdjęcia, z wyjątkiem bezgłowego Ludwiga, są oczywiście autorstwa Kaku.