Creepy doll

My Buddy, My Buddy, Wherever I go, he goes. 
My Buddy, My Buddy, I’ll teach him everything that I know.
My Buddy and me, Like to climb up a tree. 
My buddy and me, We're the best friends that could be.
My Buddy, My Buddy, My Buddy and Me!

Tak brzmiała piosenka, towarzysząca w latach 80-tych ubiegłego wieku reklamie lalek z serii My Buddy (Mój Kumpel), produkowanych wówczas przez Hasbro. Zobaczcie:

Duży, dwudziestocalowy Buddy był lalkiem przeznaczonym dla małych chłopców. Miał sympatyczną, ozdobioną piegami buzię, na gumowej głowie z wszytymi włoskami nosił czapeczkę z daszkiem, a na wypchanym ciałku - kombinezon z logo na piersi, bluzę z długim rękawem i buciki. Cały strój można było zdjąć. W 1990 r. produkcję przejęła firma Playskool, która ze względów oszczędnościowych zintegrowała ubranko i buciki z ciałem lalki, wywołując wielkie niezadowolenie dzieci i rodziców.

Źródło: http://here-to-maternity.blogspot.com/

Miły chłopczyk, prawda? A przecież to właśnie on jest głównym podejrzanym o to, że stał się pierwowzorem postaci, która napędziła strachu wielu dzieciakom i niejednemu dorosłemu. Mowa oczywiście o laleczce Chucky. (Chucky'ego chyba nikomu nie muszę przedstawiać - mogę najwyżej odesłać do bloga Elianki, która przeżyła chwile grozy z powodu jego klątwy.)

W kręgu podejrzeń jest jednak jeszcze jeden lalek, bardziej leciwy, za to interaktywny - That Kid firmy Hasbro z 1967 r. O cal wyższy od Kumpla, rudowłosy i piegowaty, ubrany w pasiastą bluzę, dżinsy, tenisówki i czapkę z daszkiem, ukazywał w uśmieszku siekacze, a w tylnej kieszeni spodenek chował procę. Gdy usiłowaliście mu ją zabrać, straszył: You better put that back or the monster will get you! Na próbę przytulenia reagował opryskliwym: Put me down...you're funny looking! Podnosząc jego lewą rękę, mogliście usłyszeć: Hey, that's my pitching arm! A kiedy chcieliście go posadzić, pytał: Can't I come along? Jednym słowem, przyjemniaczek... 

Źródło: http://orangetentdress.blogspot.com/

Osobiście stawiam właśnie na niego, ale prawdę znają tylko Don Mancini ( scenarzysta, twórca postaci Chucky'ego) oraz Kevin Yagher (projektant i wykonawca upiornej lalki).

Nie są to jedyne lalki wplątane w tę historię. Jak pewnie pamiętacie, w Chucky'ego wciela się dusza seryjnego mordercy, gdy ten po postrzeleniu przez policyjnego detektywa kona w sklepie z zabawkami. Jeden z takich sklepów tuż przed powstaniem filmu stał się miejscem dramatycznych wydarzeń - rozbestwiony chuligan zabił klienta, po czym sam zginął z rąk policjantów. Zamordowany mężczyzna stał w kolejce po lalkę z niezwykle popularnej w owym czasie serii Cabbage Patch Kids... 

Na dobranoc wszystkim kolekcjonerom dedykuję balladę Jonathana Coultona pt. Creepy Doll. Miłych snów:))